1970’lerde Hindistan’da bir bankada çalışan Bharati’nin, eşi ve üç çocuğuyla mütevazı bir hayatı vardı. Fakat, Bharati bir gün durduk yere büyük bir aydınlanma geçirip ailesini terk ediyor ardından işini bırakıp dini normlarını takip etmeye karar veriyor.
Fakat Bharati içindeki dünyevi zevklerden hala arınamadığını hissediyor. O nedenle bu hissin önüne geçmek için bir şeyler yapmaya karar veriyor.
Fakat bu acı adanmışlığının önüne geçemiyor. İlk iki yıldan sonra sağ kolundaki tüm hissiyat kayboluyor ve acı da yavaş yavaş kaybolmaya başlıyor. Normal bir insanın bu acıya sadece iki ila üç dakika kadar dayanabileceğini göz önüne alırsak Bharati’nin adanmışlığı akıllara durgunluk veren cinsten.
Hindistan medyasına verdiği bir demeçte Bharati şunu dile getiriyor:
Çok bir şey istemiyorum. Neden birbirimizle savaşıyoruz? Neden aramızda bu kadar nefret ve gaflet var? Tüm Hindistan halkının barış içinde yaşamasını istiyorum. Hatta tüm dünyanın!
Fakat kimse Bharati’nin rekorunu geçemedi. Günümüzde de hala sağ kolunu havada tutmaya devam ediyor ve indirmeyi de asla düşünmüyor. Ama bir gün olur da indirmeye karar verirse tüm kasları parçalanacak ve sinirlere yüksek derecede hasar verecektir. Bharati hem ruhsal hem de fiziksel olarak iyi hissettiğinin altını da çiziyor.