Bilim insanları, müsilajın yeni bir fenomen olmadığını, ancak küresel ısınmanın neden olduğu artan su sıcaklıklarının durumu daha da kötüleştirdiğini söylüyor. Bu durumda ise, çevre kirliliği,tarımsal ve işlenmemiş kanalizasyon akışı da dahil olmak üzere birçok insan faaliyetiyle ilgili faktörün etkisi bulunuyor.

Daha önce çok sayıda Türk haber kuruluşu ve İngiliz The Guardian gazetesinin de bildirdiği gibi, Karadeniz ve Ege Denizi arasında yer alan Marmara Denizi’ndeki yüksek seviyelerde nitrojen ve fosfor, “deniz salyası” salgılayan fitoplankton popülasyonlarında bir patlamaya yol açıyor.

Bununla birlikte müsilajın kendisinin mutlaka zararlı olması gerekmiyor, ancak toksik mikroorganizmalara ve E. coli gibi tehlikeli bakterilere ev sahipliği barındıracak bir ortam oluşturduğundan endişe yaratıyor. Ayrıca, suyun yüzeyini kaplayan bir katman oluşturduğunda, deniz altında oksijen seviyelerini düşürüleceğinden toplu balık ölümlerine neden olabileceği belirtiliyor.

Diğer taraftan, Ondokuz Mayıs Üniversitesi’nde hidrobiyoloji dersi veren Özgür Baytut, Türkiye’de ilk kez 2007 yılında görülmesine rağmen, 18. yüzyıldan beri deniz salyasının Akdeniz’de belli aralıklarla ortaya çıktığını ifade ederek, “normal olmayan” durumun Türkiye kıyılarında görülme sıklığı olduğunu söyledi.

Fitoplankton daha sıcak sularda geliştiği için, bilim insanları iklim değişikliğinin bir faktör olabileceğinden şüpheleniyorlar. Geçen kış normalden daha ılıman geçti, yani Marmara Denizi ortalamadan birkaç derece daha sıcak kaldı. Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi’nde profesör olan Mustafa Sarı, devasa ve yapışkan mukus kümelerinin “iklim değişikliğinin görünür hale geldiği bir durum” olduğunu söyledi.

Öte yandan, İstanbul’daki yetkililer, bu ayın başlarında, krize bir çözüm bulmak için hükümet ve Bandırma Onyedi Eylül Üniversitesi ile işbirliği yaptıklarını ve deniz tabanını taramak için gemi istediklerini açıkladı. İzmit’te işçiler zahmetli bir şekilde 110 tondan fazla salyayı toplayarak bertaraf edilmek üzere bir yakma fırınına gönderdi.

Uzmanlar ayrıca, işlenmemiş atıkların ve tarımsal yüzey akışının doğrudan Marmara Denizi’ne döküldüğünü ve bu kirlilik kaynaklarının azaltılmasının nitrojen ve fosfor seviyelerinin düşürülmesine yardımcı olacağına dikkat çekti. Ayrıca, fitoplanktonların doğal avcı sayısını düşürdüğü için aşırı avlamanın da sorunda büyük bir rol oynayabileceğini belirtti.