İngiltere’de görülen bir vakada, klasik müzikten nefret eden bir kişinin, bir müzisyenin kalbini aldıktan sonra bu müzik türüne karşı bir tutku geliştirdiği söylendi.

Başka bir vakada, 45 yaşındaki bir adam, 17 yaşındaki bir çocuğun kalbini aldığından beri kulaklık takmayı ve yüksek sesle müzik dinlemeyi sevdiğini belirtti. Bunun, nakilden önce hiç yapmadığı bir şey olduğunu da dile getirdi.

Yakın zamanda yapılan bir araştırma, alıcıların kişilik değişiklikleri yaşamasının yalnızca kalp ile sınırlı olmadığını, bu değişikliklerin herhangi bir organ nakli sonrasında da ortaya çıkabileceğini ortaya koydu.

Nakledilen organın hücreleri beklenen işlevi yerine getirirken, aynı zamanda vücudun başka yerlerinde de rol oynuyor. Birçok organ ve hücreleri, vücudun başka yerlerinde etkisi olan hormonları veya sinyal moleküllerini de salgılarken, kalbin en çok kişilik değişiklikleriyle ilişkili olduğu görüldü.

Dolayısıyla, orijinal organdan farklı baz düzeyde hormon ve peptit üretimine sahip olabilen donör organ, salgıladığı maddeler aracılığıyla alıcının ruh halini ve kişiliğini değiştirebiliyor.

Vücudumuzda epigenetik hafıza, DNA hafızası, RNA hafızası ve protein hafızası bulunuyor. Bu sebeple, kalp nakli sonrasında verici kişilik özelliklerinin alıcılar tarafından kazanılmasının, kalp nakli yoluyla gerçekleştiği düşünülüyor.