Çocukluğu pek iyi şartlarda geçmeyen Didem Madak, henüz 10 yaşındayken Burdur’dan Uşak’a gitme meselesi ile karşı karşıya kalır. Buraya gitme meselesi 1980 yılında gerçekleşen darbeden sonra babasının öğretmenlik yaptığı okuldaki müdür ile tartışması neticesinde gerçekleşmiştir. Fakat o dönem annesinin de öğretmenlik yapması ve annesine tayin çıkmaması bir problem olarak karşılarında kalmıştır. Didem Madak o dönem mecburiyetten annesinin yanında kalır. Bu olaydan sonra babasından uzakta yaşamaya başlayan Didem Madak, annesinin koruması altında yaşamına devam eder. Dönem siyasi atmosferinden dolayı sıkıntılı bir yaşam süren Madak ailesi tüm zorluklara karşı meydana okumaktadır. Anne Füsün hanım yaşanılan her türlü zorluğa karşı çetin bir mücadele vermektedir fakat bu mücadelesi henüz 38 yaşındayken yakalandığı beyin tümörü sebebiyle son bulur.

Henüz 13 yaşındayken annesini kaybeden Didem Madak, annesinin ölümünden sonra onun yazdığı şiirleri okur ve annesi gibi bir şair olmaya karar verir. Bu süreçte Didem Madak ailevi belli problemler de yaşamaktadır. Babasının yaptığı ikinci evliliği hoş karşılamayan Madak, babası ile görüşmemeye başlar. Bu süreçte öğrenimine İzmir Dokuz Eylül Hukuk fakültesinde başlayan Madak, mezun olmadan okuldan ayrılma kararı alır. Ayrılma kararı almasındaki en büyük etkenin babasının evliliği olduğunu ifade eden Madak, henüz birinci sınıftayken biriyle gizli olarak bir evlilik yapar.

Mutlu bir evlilik geçirmeyen Didem Madak, gizlice evlendiği ve uğruna okulu terk ettiği adamdan boşanma kararı alır. Boşanmasından sonra ciddi maddi zorluklar çeken Didem Madak, hayatının son dönemlerine kadar kötü şartlarda yaşar. Bu süreçte geçirdiği kanser hastalığı sebebiyle yaşamı daha da zorlaşır. Henüz 41 yaşındayken 24 Temmuz 2011 gününde hayata gözlerini yumar. O da şair annesi gibi henüz genç sayılabilecek bir yaşta ebediyete intikal eder.

ESERLERİ

– Grapon Kağıtları

– Ah’lar Ağacı

– Pulbiber Mahallesi

SÖZLERİ

“Allah benim çaresizliğimdi, artık konuşabileceğim kimsem kalmadığı için konuştuğumdu.”

“Neşeli bir şehre benzerdi senin sesin. Bazen ölmek istiyorum. Beni yeniden doğurman için. İri, ekşi bir vişne tanesi gibi.”

” Bodrum katları Rutubete dayanıldığı sürece şiir yazmak için çok iyi yerler.”

“NOT: Ölen her kadın için bir şiir yazdım. Onları Muc’a evin karşılığında verdim. Çok ucuza. Artık bütün üzgün oluşlarımın adı: ANNE!”

“Kalbim sanırım büyüyünce. Sokaklarda ağlayan biri olacak. Rezillik yani maviş anne!”

ŞİİRLERİ

– Çiçekli Şiirler Yazmak İstiyorum Bayım

– Siz Aşktan N’anlarsınız Bayım

– Iris’in Ölümü

– Annemle İlgili Şeyler

– Ağlayan Kaya

– Samson ve Dalila

Çalıkuşu’nun Z Raporu

5. Şimdiden Bir Hatırasın

Kalbimin En Doğusunda

Bıktığım Şeyler ve Yeşil Fanila

Kedilerin Alışkanlıkları

Pollyanna’ya Son Mektup

Karınca Kumu

Kurbati

Mahallede Bomba Patlıyor

Mr.parkinson

Yüzüm Güvercinlere Emanet